تأثیر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه گزنه بر هورمون های جنسی موش صحرایی نر بالغ

مقدمه: امروزه استفاده از فراورده های گیاهی به عنوان جانشین یا مکمل داروهای سنتزی ضد بارداری مطرح می باشد. گزارش هایی علمی در خصوص اثرات ضد استروژنی گزنه که سبب عقیمی در پستانداران می شود وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گزنه روی هورمون های گنادوتروپین و آندروژن در خون موش های صحرایی نر بالغ انجام گرفت. روش کار: 80 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی به هشت گروه ده تایی تقسیم شدند. برای تعیین دوز کُشنده، عصاره گزنه، به سه گروه از موش ها مقادیر 300، 600 و 1000 میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 3 روز عصاره گزنه به صورت درون صفاقی تزریق شد. پس از تعیین دوز کشنده، از مابقی پنج گروه، یک گروه به عنوان گروه کنترل، یک گروه به عنوان گروه شاهد (شم) و سه گروه دیگر به عنوان گروه های تجربی یک تا سه در نظر گرفته شدند و روزانه به ترتیب 75، 150 و 300 میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم وزن بدن، عصاره گزنه به مدت بیست روز به صورت درون صفاقی به آن ها تزریق شد. در روز بیست و یکم، خون گیری انجام و میزان هورمون لوتئینی (lh)، هورمون تحریک کننده فولیکولی(fsh) و تستوسترون سرم تعیین شد. سپس داده های بدست آمده تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین سطح پلاسمایی هورمون لوتئینی در گروه تجربی 3 در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشته است ( 05/0 ≥ (p همچنین سطح تستوسترون در هر سه گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش پیدا کرده است. در حالی که سطح هورمون محرک فولیکولی در گروه های تجربی 2 و 3 کاهش و در گروه تجربی 1 افزایش یافته است. اما هیچ کدام معنادار نبودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تجویز عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه گزنه با دوز 300 میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم وزن بدن، سبب افزایش قابل توجه سطح پلاسمایی هورمون لوتئینی می شود